واگویه نخست

دوشنبه، ۲۵ اردیبهشت ۱۴۰۲، اولین نشست از مجموعه‌نشست‌های "واگویه‌های هنر" در خانه فرهنگ و هنر گویه برگزار شد.  واگویه نخست با عنوان "از برگ گل کاغذ سازم" نگاهی به «فرهنگ‌ورزی عامه در ایران» داشت. 

‏‎ محمد محمدی، پژوهشگر هنر و دبیر پنل، در آغاز این نشست گفت که موضوع سخنرانی‌ها، بررسی تحولات زیبایی‌شناسی و ذوق‌ورزی در هنر عامه است و از تفکیک هنر مردمی و هنر عامه، در عین همزیستی‌شان صحبت کرد و هنر عامه یا هنر همگانی را هنری دانست که مورد پذیرش یا اقبال همگانی قرار می‌گیرد اما هنر مردمی، هنری است که تولیدکنندگان آن، مردم عادی هستند، در برابر هنر حکومتی و رسمی یا درباری در پیشینه هنر ایران. 

‏‎فؤاد نجم‌الدین، پژوهشگر هنر هم از دیگر سخنرانان این نشست بود که با اشاره به زیبایی‌شناسی پراگماتیستی جان دیویی و پس از آن، والتر بنیامین و... از زیبایی‌شناسی تحلیلی و ریشه‌های ظهور و بروز تئوریک این زیبایی‌شناسی و خاستگاه پیدایش آن گفت که تقریبا مربوط به دهه ۹۰ میلادی است. نجم‌الدین در بخشی از صحبت‌هایش گفت که این نوع زیبایی‌شناسی، چیزی شبیه طغیان طبقه متوسط است برای نظریه‌پردازی تجربه‌های زیبایی‌شناسی‌شان. 

محمدرضا مریدی، سخنران دیگر واگویه‌ نخست هم به مفهوم "سلیقه" پرداخت و اینکه در کنار تاریخ مفصل زیبایی‌شناسی، تاریخ سلیقه بسیار مهجور مانده است. همچنین با اشاره به تقابل بوردیو و کانت در بحث ذائقه، به این موضوع پرداخت که سلیقه از تاریخ زیبایی حذف شده است. مریدی در این نشست از مواجهه روزمره با هنر گفت و با تمرکز بر دیدگاه‌های نظریه‌پردازان در حوزه‌ی زیبایی‌شناسی، از فاصله‌گذاری طبقاتی زیبایی‌شناسی از دیدگاه بوردیو، تمایز زیبایی و سلیقه و دریافت اثر هنری با تجربه حسی صحبت کرد و به تحلیل مرزگذاری بین زیبایی و سلیقه پرداخت.